ရုပ္လွေနဖို႕မလိုပါဘူး ႏွလံုးသားလွေနဖို႕ပဲ လိုပါတယ္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာဖုိ႕ မလိုပါဘူး အက်င့္သိကၡာမဆင္းရဲဖုိ႕ပဲ လိုပါတယ္ ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ပညာမမဲ့ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခြ်တာတတ္ဖို႕မလိုပါဘူး သံုးစြဲတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ လူတိုင္းကိုခ်စ္တတ္ဖို႕မလိုပါဘူး လူတိုင္းကိုၾကင္နာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ စကားေျပာေကာင္းဖို႕မလိုပါဘူး စကားေျပာတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ ေခတ္ဆန္လြန္းစရာမလိုပါဘူး ေခတ္နဲ႕ လိုက္ေလ်ာ္ညီေထြတတ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အိမ္ရွင္မေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ မလိုပါဘူး ဘဝေဖာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ပဲလိုပါတယ္ အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ဖို႕မလိုပါဘူး သေဘာထားၾကီးျပီး နားလည္မွဳရိွဖုိ႕ပဲလိုပါတယ္ ေနရာတကာ ေလ်ာ႕ေပးဖို႕မလိုပါဘူး ၾကည္ျဖူစြာခြင့္လြတ္တတ္တဲ႕စိတ္ထားေလး ရိွဖို႕ပဲလိုပါတယ္

Popular Posts

9:49 PM

စာနာမွဳသာထားလုိက္ပါ

Posted by nankeythioo

ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေလာက္ ေျပာျပပါရေစ။
ဒီပံုျပင္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိပါသည္။
လူဆုိတာ တစ္ေယာက္ထည္း ေနလုိ႕ မရဘူး။ အသုိင္းအဝုိင္း၊ အေပါင္းအသင္းနဲ႕
ေနရတယ္။ အနည္းဆံုး ကုိယ့္မိသားစုနဲ႕ ေပါင္းရတယ္။ သင္းရတယ္။ အၿမဲတမ္းထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အဆင္မေျပမွဳေတြ၊ ျပႆနာေတြ၊
အားမလုိအားမရျဖစ္မွဳေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးဟာ
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႕ တစ္ခုအၾကား၊ မိဘနဲ႕ သားသမီးအၾကား၊ ဆရာနဲ႕ တပည့္အၾကား၊
လင္မယား ႏွစ္ေယာက္အၾကား၊ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ထားသင့္ထားအပ္တဲ့
အေတြးတစ္ခုကုိ ေပးပါလိမ့္မယ္။

*********
တစ္ခါတုန္းက……….
အလင္းမရွိဘဲ ေမွာင္ေနတဲ့ အခန္းတစ္ခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတုိင္ကေလး (၅)တုိင္
ရွိတယ္။ အဲဒီ ဖေယာင္းတုိင္ေတြမွာ အလင္းကုိယ္စီနဲ႕ေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္
(၅)တုိင္ရဲ႕ အလင္းအားေၾကာင့္ ေမွာင္မည္းေနတဲ့အခန္းဟာ လင္းထိန္ေနေတာ့တယ္။
ဒီအခန္းထဲကုိ ေလေျပေပ်ာ့ေလး တုိက္ခတ္ေနသတဲ့။ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ
ျပင္းသြားလုိက္၊ တစ္ခါတစ္ခါမွာ ေလဟာ ၿငိမ္သြားလုိက္နဲ႕ေပ့ါ။
ေလတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ဖေယာင္းတုိင္ေလး တစ္တုိင္ မီးၿငိမ္းသြားတယ္။ အခန္းဟာ
အလင္းအား နည္းနည္း ေလ်ာ့သြားတယ္။ အဲ့ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ``အခ်စ္`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ``အခ်စ္ဆုိတဲ့ အလင္းအားေလး`` ေလ်ာ့သြားေတာ့ အခန္းဟာ
နည္းနည္းေလး ေမွာင္သြားတယ္။

ေနာက္ထပ္ ေလအေဝွ႕မွာ ဒုတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး မီးၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီ
ဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``သံေယာဇဥ္`` လုိ႕ နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။ ဒီအခန္းထဲမွာ
``အခ်စ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္၊ ``သံေယာဇဥ္`` ဆုိတဲ့ အလင္းေရာင္ရယ္
မရွိေတာ့ဘူး။ အခန္းဟာ အေမွာင္ထု ႀကီးစုိးလာေတာ့တယ္။

ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္ထပ္ ```ေလတစ္ခ်က္`` အေဝ့မွာ တတိယ ဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ အဲဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိ ``ေမတၱာတရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။

ဒီလုိပဲ… ေနာက္ထပ္ ေလအေဝ့တစ္ခ်က္မွာ စတုတၳဖေယာင္းတုိင္ေလး
ၿငိမ္းသြားျပန္တယ္။ ဒီဖေယာင္းတုိင္ေလးကုိေတာ့ ``ကရုဏာ တရား`` လုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ရေအာင္။
ဖေယာင္းတုိင္ (၅) တုိင္ အလင္းအားရွိတဲ့ ဒီအခန္းဟာ ဖေယာင္းတုိင္
(၁)တုိင္မွ်သာ အလင္းအားရွိေတာ့တယ္။ ဒီေနာက္ဆံုး ဖေယာင္းတုိင္ေလးသာ
ေလအေဝ့မွာ မီးညြန္႕ကေလးၿငိမ္းသြားခဲ့ရင္ ဒီတစ္ခန္းလံုး
ေမွာင္မည္းသြားေတာ့ မွာပါပဲ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီအခန္းထဲကုိ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
``အခန္းႀကီးက ေမွာင္းမည္းေနတာပဲ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဖေယာင္းတုိင္ေလးတစ္တုိင္
လင္းေနေသးလုိ႕``
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕ မီးညြန္႕ကုိ လက္ဝါးေလးနဲ႕ ကာလုိက္တယ္။
အလင္းေရာင္ မိွန္ပ်ပ်ေအာက္မွာ မီးၿငိမ္းေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ (၄)တုိင္ကုိ
ေတြ႕သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပဲ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ရဲ႕
မီးညြန္႕ကုိကူးၿပီး မီးၿငိမ္းသြားခဲ့တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြကုိ
မီးကူးေပးလုိက္တယ္။ ဒီအခန္းက အရင္အတုိင္းပဲ ျပန္ၿပီး
လင္းထိန္သြားပါေတာ့တယ္။

**********
စာဖတ္သူကို ေမးပါရေစ……
ဒီေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕
နာမည္ေပးၾကည့္ၾကရေအာင္။ စာဖတ္သူလည္း ႀကိဳက္သလုိ နာမည္ေပးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ေပးထားတဲ့ နာမည္ေလးေတာ့ ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေနာက္ဆံုး
ဖေယာင္းတုိင္ေလးရဲ႕ နာမည္ကုိ ``နားလည္ေပးမွဳ၊ စာနာေပးမွဳ ဖေယာင္းတုိင္``
လုိ႕ နာမည္ေပးထားတယ္။

TOP

0 comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Back to the Top

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...